વિદેશિની : પન્ના નાયકનાં કાવ્યો

ફૂલોની આંખોમાં આંખ પરોવતા આવડે છે

તડકાથી ભીંતોને રંગતા આવડે છે

મુશળધાર ચાંદનીમાં રાતરાણીના રાગને દાદ દેતા આવડે છે

વૃક્ષની બરછટ ત્વચાને મુલાયમ સ્પર્શ દેતા આવડે છે

સવારના પવનની પ્રાર્થનાનો મંત્રોચ્ચાર સાંભળતા આવડે છે

અંધકારને સપનું માની જીવી લેતા આવડે છે

અંધકારમાં ટમટમતા તારાને ફરી ફરી ગણતા આવડે છે

વરસાદના દિવસો માટે ચપટી તડકો સંઘરતા આવડે છે

બે મોજાં વચ્ચેના શૂન્ય સમયને મુઠ્ઠીમાં ભરી લેતા આવડે છે

ચપટા થઈ ગયેલાં ગીતોને નવેસરથી જન્માવતા આવડે છે

બા-બાપાજીની મીઠી સ્મૃતિનાં બારણાં ઉઘાડતા આવડે છે

મોંઘેરી મૈત્રીનું ગૌરવ અને જતન કરતા આવડે છે

કોઈ હોમલેસને આંખથીય પ્રશ્ન પૂછયા વિના અન્નજળ આપતા આવડે છે

ફાંસીએ ચડનાર કોઈ ખૂની માટે મૂક પ્રાર્થના કરતા આવડે છે

અને હજી કેટલુંય આવડવાનું બાકી..

—

સમગ્ર કવિતા થઈ, કાવ્ય પૂર્ણ ક્યારે થશે?!